Architektura posiada naukę, która zajmuje się opisem estetyczność i techniczny jej rozwój. Architekturę możemy podzielić na prehistoryczną, starożytną, średniowieczną, nowożytną, dziewiętnastowieczną oraz wieków dwudziestego i dwudziestego pierwszego. Architekturę często nazywa się sztuką. Sztuka starożytna architektury wywodzi się z terenów Egiptu, Mezopotamii, Persji, Grecji i Rzymu. W średniowieczu sztuka architektury rozwijała się głównie za sprawą wczesnego chrześcijaństwa i wyewoluowała w architekturę koptyjską. Innym przedstawicielami architektury średniowiecznej jest sztuka Bizancjum, okresu przedromańskiego, romanizmu oraz gotycka. W sztuce nowoczesnej architektury wyróżnia się trzy nurty. Są to sztuka renesansowa, barokowa z jej wariacją w postaci rokoko oraz sztuka architektury klasycystycznej. W XIX wieku za główne nurty sztuki architektów przyjmuje się historyzm, nur chicagowski oraz secesyjny. W czasach nowożytnych głównymi kierunkami architektury stały się modernizm, tradycjonalizm oraz postmodernizm.